1աԴատաստան արա ինձ, ով Աստուած, եւ բիմ իրաւունքը հաստատիր անսուրբ ազգի դէմ. Նենգաւոր եւ անիրաւ մարդիցը փրկիր ինձ։
2Որովհետեւ դու ես գիմ զօրութեան Աստուածը. Ի՞նչու ես ինձ դէն գցում. դի՞նչու սգաւոր գնամ ես թշնամիի նեղացնելու համար։
3Ուղարկի եքո լոյսը եւ քո ճշմարտութիւնը. Նորանք առաջնորդեն ինձ եւ տանեն ինձ դէպի զքո սուրբ սարը եւ դէպի քո բնակարանները։
4Եւ ես մտնեմ դէպի Աստուծոյ սեղանը իմ ուրախութեան եւ ցնծութեան Աստուծուն մօտ, եւ գոհանամ քեզանից քնարով, ով Աստուած՝ իմ Աստուածը։
5Ի՞նչու ես տրտում, ով իմ անձը, եւ էի՞նչու ես շփոթուած ինձանում. Աստուծուն յուսացիր. Որովհետեւ էլ կ’գոհանամ նորանից՝ որ իմ երեսի փրկութիւնը եւ իմ Աստուածն է։